"Przygody kapitana Alatriste" to opowieść o Hiszpanii pierwszej połowy XVII wieku. Na tronie zasiada młody, niemający na nic wpływu, Filip IV, wnuk potężnego Filipa II. Dwór habsburski powoli staje się labiryntem intryg i knowań. Z jednej strony sprawujący rządy kanclerz, z drugiej sekretarz królewski, uprawiający własną podstępną politykę ramię w ramię ze złowieszczym inkwizytorem. Na skrzyżowaniu tych dwóch ośrodków władzy znajduje się Diego Alatriste y Tenorio, czterdziestoparoletni szermierz, wytrawny żołnierz. Kiedy nie jest na wojnie, dorabia, pojedynkując się w cudzych sprawach. Małomówny, raczej sceptyczny, zna życie od najgorszej strony i może dlatego zachowuje wciąż elementarne zasady moralne. Kapitan Alatriste traci swą rycerską niewinność! Ujawnia mroczne zaciekłe oblicze, niełatwe do zaakceptowania nawet dla jego wiernego giermka. Tym razem akcja powieści rozgrywa się wokół teatru, tam też dochodzi do iście teatralnej intrygi: zabiegając o względy pięknej aktorki, Alatriste staje naprzeciwko niespodziewanego konkurenta w osobie samego króla. I nim zdoła się obejrzeć, zostaje oskarżony o królobójstwo. Co w tej sztuce jest prawdą i kto kryje się pod kolejnymi maskami? Każda powieść z tej serii stanowi odrębną przygodę, choć nie zmieniają się główni bohaterowie, także źli, i najczęściej poczynania tych ostatnich są osnową fabuły.